Αρμονία

Είδα εικόνες της φύσης...

Είδα τον ήλιο να ξεπροβάλλει την ανατολή σαν να γεννιέται ένας νέος κόσμος. Όλες σου οι αισθήσεις να θέλουν να μυρίσουν-αγγίξουν-δουν αυτό που συμβαίνει. Να ''βρεθούν'' σε αυτό.

Είδα τον ήλιο κατάματα για ώρα...και είδα πόσο λάμπει... Σκέφτηκα πως θα ήταν χωρίς το φως του...χωρίς την προστασία του. Ήθελα να αγγίξω. Να πάρω ένα χάδι του από εκεί που ήμουν.

Τον είδα να βουτάει πάλι στη θάλασσα καθώς κρυβόταν όταν βράδιαζε. Αυτό και αν ήταν ανατριαχιαστικό.Μάτια να λαμπυρίζουν στην ανάπαυσή του... 

Είδα ένα φεγγάρι να κάνει παρέα στα τόσα αστέρια. Ένα αστέρι μου έκλεβε κάθε βράδυ το βλέμα. Αυτό που ήταν λαμπερό, και στην ίδια θέση όλες τις μέρες.Το κοίταγα σαν να προσπαθούσα να το καταλάβω. Ακόμη και να το ακούσω.

Και η επόμενη μέρα ήταν ίδια.

Ένας αέρας να κουνάει τα δέντρα δεξιά-αριστερά...και να βλέπεις την κίνηση τους.Τα νερά της θάλασσας να κινούνται προς μια κατεύθυνση...και το κύμα αργά το βράδυ να σκάει...και να υπολογίζεις αν την επόμενη φορά θα έρθει πιο κοντά σου και θα βρέξει τα λερωμένα από την άμμο πόδια σου.

Ανοίξτε τα μάτια. =)