Έφευγε και ερχόταν...Έφευγε και ερχόταν...
Όχι μόνο στα όνειρα της...Αλλά και όταν κλείνανε τα μάτια της για δευτερόλεπτα τον έβλεπε.
Καπνός...Που έφευγε και ερχόταν.
Πέρναγε από μέσα της, σαν να ήταν ανοιχτό παράθυρο, έμπαινε στα σωθικά της σαν παγωμένος αέρας.
Έβλεπε την θλίψη στα μάτια αυτού του καπνού που κάποτε είχε όνομα. Που κάποτε της έδινε ελπίδα και τώρα τρομοκρατεί τα όνειρα και το ταραγμένο μυαλό της.
Έπαψε να κοιτάει τον καθρέφτη για να μην τον βλέπει να της ακουμπάει τον ώμο.
Έδωσε την ζωή της σε έναν καπνό...Σε μια πεθαμένη ζωή...Σε μια σιωπηλή φιγούρα...Απλά για να ηρεμήσει.
