Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2009

Ταξίδια Ονείρου

Μια φωνή ταξιδεύει στο κεφάλι της...

Την ρωτάει πολλά πράγματα... Στις ερωτήσεις κρύβεται ο εαυτός της μάλλον...

Ήταν αργά, δεν μπορούσε να βγει από το σπίτι. 

Ξημερώματα, και ήθελε να βγει να περπατήσει. Αν έπιανε βροχή την ώρα που πάταγε στο δρόμο θα ένιωθε τυχερή.

Νιώθει να βγαίνει η κούραση από το πρόσωπό της όταν πέφτουν οι σταγόνες πάνω της...

Νιώθει όμορφη. Ναι πολύ όμορφη. Κανείς δεν της το έχει πει...αλλά μόνο τότε δεν χρειάζεται να της το πει κάποιος... Της βγαίνει από μέσα της...

Τα μαλλιά της πέφτουν βαριά στους ώμους της, βρεγμένα καθώς είναι...Τα ρούχα της κολλάνε πάνω στο σώμα της...Χαμογελάει.

ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ. Είναι ευτυχισμένη.Νιώθει άνθρωπος. Γίνεται ένα με αυτό που λατρεύει...

Οι περαστικοί την κοιτάνε παράξενα. Δεν την νοιάζει. 

Κάνει αυτό που αγαπάει. Ένα στοιχείο της φύσης κυλάει στο δέρμα της.

Ανοίγει το στόμα της, γεύεται τις σταγόνες. 

Νιώθει εξάρτηση. 

Ξυπνάει...Ιδρωμένη...Την αποκοίμησε η σκέψη της...

Όμορφο όνειρο...

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

grafeis uperoxa!!!sunexise etsi..!flk polla!
mia 8aumastria sou
Despina...

Irene. είπε...

Αυτο μου θυμησε V. <3
"God is in the rain". =)

Ἅ λ ς είπε...

Oμορφο ονειρο..μα ακομα πιο ομορφες οι αναρτησεις σου...μπραβο!!
Μολις βρηκα το μπλοκακι σου..